باغ ارم یک باغ ایرانی تاریخی در شیراز است. باغ و بنای درون آن ، در کرانه شمالی رودخانه خشک در استان فارس واقع شده اند.
باغ و بنا هر دو در اواسط قرن سیزدهم توسط خان یا رئیس قبایل قشقایی پارس ساخته شدند.با این حال لایه اصلی باغ با ساختار باغ بهشت ایرانی چهارگانه آن، بیشتر شبیه طرح سلجوقیان در قرن یازدهم است و سپس بعنوان باغ شاه منتسب شد و خیلی کمتر پیچیده و یا زینتی بود. یک مسافر هلندی بنام دی بروین ، توصیفی از باغ در قرن هجدهم نوشته است.
بیش از 150 سال ، بنا دستخوش تغییرات ، بازساری یا تغییر سبک بوده است. بنا در امتداد محور طولی با جنوب مواجه می شود. این بنا توسط یک معمار محلی بنام حاجی محمد حسن طراحی شد. دارای 32 اتاق در دو طبقه است و با کاشی هایی که اشعاری از حافظ روی آنها نوشته شده ، تزئین شده است. ساختمان در دوره زندیه و قاجار بازسازی شده است.
در سال 1965 ، سر دنیس رایت ، سفیر بریتانیا در ایران توسط رئیس دانشگاه شیراز ،اسدالله علم، به مناسبت جشنی در باغ ارم برای پرنسس الکساندرا ، دعوت شد. مجموعه در دوره پهلوی تحت حفاظت دانشگاه پهلوی قرار گرفت و بعنوان دانشکده حقوق استفاده می شد. ساختمان محل انجمن آسیا بود.
امروزه ، باغ ارم و ساختمان در داخل باغ گیاه شناسی دانشگاه شیراز هستند. مجموعه بعنوان باغی تاریخی بر روی عموم گشوده است. باغ ارم سایت میراث جهانی است و تحت حفاظت سازمان میراث فرهنگی ایران است.