کوه بیستون کوهی در استان کرمانشاه است و در بخش غربی ایران و 525 کیلومتری تهران واقع شده است.
بیستون بخاطر نقش برجسته روی سنگ داریوش کبیر ، شاه هخامنشی ،( در حدود 500 سال قبل از میلاد) شناخته شده است.
افسانه ای درباره کوه بیستون آغاز شد ، آنطور که در مورد آن توسط فردوسی در شاهنامه در سال 1000 میلادی نوشته شده ، درباره مردی بنام فرهاد که عاشق شیرین ، همسر خسرو بود. این افسانه می گوید که ، در تبعید او بخاطر گناهش ، فرهاد وظیفه یافت تا دور کوه را برای یافتن آب بتراشد ، در صورت موفقیت ، او اجازه می یافت که با شیرین ازدواج کند. پس از سالها و حذف نیمی از کوه ، او آب را یافت اما خسرو به او خبر داد که شیرین مرده است. او دیوانه شد ، تبر خود را به پایین تپه پرت کرد ، زمین را بوسید و مرد. در کتاب خسرو و شیرین نقل شده که تبر او از یک درخت انار ساخته شده بود و جایی که او تبر را پرت کرد ،یک درخت انار با میوه رویید که بیمار را شفا می داد. بر اساس این داستان شیرین نمرده بود و با شنیدن این خبر ماتم گرفت.