سازه های آبی شوشتر ، بعنوان شاهکاری از نبوغ خلاق ، می تواند به زمان داریوش کبیر در قرن پنجم پیش از میلاد بازگردد. دو کانال منشعب از رود کارون ، که یکی از آنها ، کانال ” گرگر” هنوز هم در انتقال آب به شهرستان شوشتر از طریق یک سری تونل مورد استفاده است ، یک صخره دیدنی و جذاب شکل می دهد که آب به شکل آبشار به آبگیر پایین دست ریخته می شود . پس از آن وارد دشت واقع در جنوب شهر می شود که در آن کشت و کشاورزی در منطقه ای 40000 هکتاری فراهم شده است و با عنوان میناب (بهشت) شناخته شده است . این اثر دارای مجموعه ای از سایتهای قابل توجه می باشد ، از جمله : قلعه سلاسل ، مرکز بهره برداری از کل سیستم آبی ، برج که در آن سطح آب اندازه گیری می شود ، پل ها ، سدها ، حوضچه ها و آسیاب ها . که نشان دهنده دانش ایلام و بین النهرین و همچنین تاثیر ساختمان سازی رومی است .