دروازه قرآن دروازه ای تاریخی در شمال شیراز است.
دروازه در ورودی شمالی شهر، در جاده مرودشت و اصفهان وبین باباکوهی و کوه چهل مقام نزدیک گذر الله و اکبر واقع شده است.
این دروازه ابتدا در زمان حکمرانی عدود الدوله ساخته شد. در دوره زندیه ، متحمل آسیبهای زیادی شده بود ، به همین خاطر بازسازی شد و یک اتاق کوچک بالای آن اضافه شد که در آن قرآنهای دست نویس اثر سلطان ابراهیم بن شاهرخ گورکانی نگهداری می شدند. دو قرآن که بعنوان “هفده من ” شناخته می شوند. مسافران درحال عبور در زیر دروازه بر این باور بودند که به برکت قرآن سفر خود را به شیراز و یا از شیراز آغاز می کنند.
در دوره قاجار ، دروازه بر اثر زمین لرزه ها آسیب دیده بود ، سپس توسط محمد زکی خان نوری بازسازی شد. در سال 1937 دو قرآن از دروازه گرفته شد و به موزه پارس در شیراز داده شد، و تا امروز در آنجا باقی مانده اند. در سال 1949 طاق دروازه توسط یک بازرگان بنام حسین ایگار ملقب به اعتماد التجار بازسازی شد.
امروزه دروازه ها جزئی از پارک شهر هستند جایی که شیرازی ها در اوغات فراغت به گردش و استراحت می پردازند.