ارگ علیشاه که با عنوان ارگ تبریز و مسجد علیشاه نیز شناخته می شود ، بقایای آرامگاه بزرگ ناتمام قرن چهاردهمی و یک مجتمع نظامی قرن نوزدهمی در مرکز شهر تبریز است.
ساخت اصلی بنا بین سالهای 1318-1339 میلادی در دوره ایلخانیان بود . هنگام ساخت ، سقف آرامگاه فرو ریخت و پس از آن ساخت بنا متوقف شد. با شروع جنگهای روسیه – ایران در سالهای 1804 – 1828 ، بعنوان یک مجتمع نظامی بسرعت بازسازی شد. طی بازسازی مجتمع ارگ ، یک کارخانه ریخته گری جهت تولید توپ برای ارتش ایران ، ستاد نظامی ارتش ایران ، یک سربازخانه برای نیروهای ایرانی و یک کاخ کوچک به طرح اصلی اضافه شد.
طی حمله روسها به تبریز در سال 1911 ، آنها در حملات اولیه ، ارگ را بمباران کردند. هنگامیکه آنها شهر را تسخیر کردند ، ارگ را بعنوان مقر فرماندهی قرار دادند.
در طول دوره پهلوی ، بخشهایی از ارگ که در قرن نوزدهم توسط قاجاریه ساخته شده بود ، تخریب شده است. این تخریب به منظور پاکسازی بنای ارگ اصلی از تحولات بعد از آن بود. بخش جنوبی ارگ قبل از انقلاب 1979 تبدیل به پارک ملت شد.
در سالهای 1990 و 2000 یک پروژه نوسازی توسط سازمان میراث فرهنگی به اجرا درآمد. با این حال طی این نوسازی همه بقایای تحولات دوره قاجار حذف شد. همچنین با ساخت مسجدی جدید کنار ارگ که ارتفاعی بیش از حد مجاز دارد ، معماری ارگ تحت الشعاع مسجد جدید قرار گرفته است.