امامزاده احمد ، امامزاده ای در اصفهان است . یک قبر را دربرمی گیرد ، به سمت شمال و غرب که دو ایوان وجود دارند ، قبر با یک حیاط وسیع مواجه می شود جایی که چندین چهره سرشناس نظیر دختر امیرکبیر و خواهر و همسر ناصرالدین شاه به خاک سپرده شده اند . امامزاده احتمالا” پسر سلطان علی ابن محمد بوده ، که در مشهد اردهال مدفون است .
قدیمی ترین بخش سازه ، یک قطعه سنگ سفید ساده می باشد که 3 متر طول دارد . این ستگ در زیر پنجره چوبی مشبک روبروی کوچه قرار دارد . گفته می شود که تکه ای از سنگ “سومنات” است . در مورد سنگ سومنات ، جابری انصاری در کتاب تاریخ اصفهان و ری نوشته است :
” محمود غزنوی سنگی را به عنوان سوغات از سومنات در هند آورد . گفته می شود که قسمتی از مهمترین بت در آن سرزمین بوده است . این سنگ به اصفهان منتقل شد و یک قرن بعد ، این سنگ به دو نیم بریده شد و یک نیمه اش در مدرسه وزیر طهماسب بکار رفت و نیمه دیگر آن روی زمین کشیده شد ( برای نشان دادن خواری بت ) و پس از آن به امامزاده احمد برده شد . “
امامزاده احمد در دوره سلجوقی بنا شد اما سازه کنونی متعلق به دوره صفوی است . سقف آرامگاه با کار مقرنس پوشیده شده است . اطراف مقبره ، یک شعر با خط نستعلیق طلایی وجود دارد که ظل السلطان به بازسازی و مرمت این بنا توسط او اشاره می کند .
برعکس تزئینات مقبره امامزاده ، قبر دختر امیرکبیر و خواهر و همسر ناصرالدین شاه بطور کامل با گچ بری ، نقاشی و آیینه کاری تزئین شده است .