مسجد آبی (مسجد کبود) مسجدی تاریخی و معروف در تبریز است . این مسجد و سایر بناهای عمومی در سال 1465 به دستور جهانشاه ، فرمانروای قراقویونلو ساخته شدند.
مسجد در اثر زمین لرزه ای در سال 1779 به شدت آسیب دید، تنها ایوان ورودی باقی ماند. بازسازی در سال 1973 توسط استاد رضا معماران بنام ، تحت نظارت وزارت فرهنگ ایران آغاز شد. بااینحال کاشی کاری آن هنوز تکمیل نشده است.
مسجد آبی تبریز به دستور جهانشاه ، فرمانروای سلسله قراقویونلو که تبریز را پایتخت سلطنت خود کرد ، بنا شد. سلطنت او بخشهای اصلی ایران جدید ، آذربایجان و ترکیه را در بر می گرفت. او توسط اوزون حسن (فرمانروای آق قویونلو) کشته شد و در تنها قسمت برجای مانده مسجد دفن شد.
آرامگاه در بخش جنوبی مسجد ساخته شد و تماما” با تکه های مرمر بلند که آیاتی از قرآن به خط ثلث بر روی آنها حک شده ، پوشانده شد. سقف و گنبد اصلی مسجد در اثر زمین لرزه در سال 1779 فرو ریخت و در سال 1973 به لطف تلاش رضا معماران بنام (معمار معروف اهل تبریز) و تحت نظارت سازمان ملی حفظ آثار باستانی بازسازی شد.
دست نوشته های کوفی و ثلث متنوع ، نقش های عربی اسلامی ، و ترکیب این نماها ، توسط نعمت الله بن محمد البواب ، خوشنویس مشهور ، خلق شده اند. دیوارهای داخل و بیرون با کاشی موزاییک پوشانده شده اند.